به سفیر اتحادشوروی
خلیل وداد خلیل وداد

پیوسته به سلسلهء اسناد ترجمه شدهء گذشته 

 

پیرامون مادهء 151 پروتوکل شمارهء 177

اشد محرم

پیوست شماره  7

به اعضای اصلی و علی البدل کمیته مرکزی ح.ک.ا.ش.، اعضای کمیسیون تفتیش مرکزی ح.ک.ا.ش.، کمیته های مرکزی جمهوریهای متحده، کمیته های ایالتی، کمیته های ولایتی، کمیتهء شهری مسکو ح.ک.ا.ش، کمیتهء شهری لنینگراد ح.ک.ا.ش. و ریاست عمومی امور سیاسی اردو و نیروی بحری اتحادشوروی

کمیته مرکزی ح.ک.ا.ش. لازم میشمارد سازمانهای حزبی را در جریان اوضاع افغانستان و اقدام انجام شده از جانب ما قرار دهد. در این اواخر و بویژه پس از کنار زدن نورمحمد تره کی و بقدرت رسیدن ح. امین اوضاع در افغانستان بشدت وخیم شده است. این بدی اوضاع مربوط به عوامل داخلی و خارجی ست. چنانکه دستآوردهای انقلاب و رژیم مترقی با خطر شکست و ناکامی مواجه گردید. مداخلهء بعضی کشورها در امور داخلی افغانستان خشن تر و بی پرده شده و ابعاد گسترده تر بخود گرفته اند. دسته های مسلح از خارج به داخل افغانستان اعزام گردیده و برای باندهای ضد انقلاب در درون کشور اسلحه گردیده، دساتیر لازمه از بیرون مرزها داده شده و فعالیت شدید تبلیغاتی که افراط گرایی مذهبی را اشاعه مینماید، سازماندهی میگردد. اهداف کلی این اقدامات شکست نظام دموکراتیک مردم افغانستان است که در نتیجهء انقلاب مستقر شده است. با وجود اینکه مردم افغانستان و نیروهای مسلح آن با قاطعیت تجاوزات نیروهای خارجی ارتجاعی را دفع مینمایند، خطرات تهدید آمیز برای نظام موجود ازبین نرفته است.این مسأله تا حد زیادی ناشی از آنست که گروه قلیل العدهء رهبری (ح.امین و شرکأ) سیاست ظالمانه و خاینانهء نابودی کادرها و فعالان انقلاب ثور را عملی نمود. نیروهای سرکوب شدهء وفادار به امر انقلاب و سوسیالیزم، شامل صدها و هزارها کمونیست و همچنان اشخاص غیر وابسته میباشند.

کمیته مرکزی ح.ک.ا.ش.چندین بار از رهبران افغانستان تقاضای قطع اختناق را نموده، خواستار تحکیم قانونیت انقلابی گردیده و از آنان خواست به ارداهء فردی این یا آن شخصِ حاکم در دولت گوش ندهند. ح. امین طور متواتر از قطع چنین اقدامات اطمینان میداد، مگر در عمل اختناق شدید تر شده و امین که در این اواخر منشی عمومی کمیته مرکزی حزب دموکراتیک خلق افغانستان و رییس جمهور ن. م. تره کی را از قدرت برانداخته بود، با دو رویی و تذویر دم از دوستی با اتحادشوروی زده، بیانیه های فوق العاده چپی داده ولی در عمل بنیاد رژیم انقلابی را تخریب میکرد.

به این ترتیب تجاوز خارجی و ترور علیه کادرهای وفادار به رژیم زمینهء سقوط همهء آن دستآوردهایی را که انقلاب ثور به مردم افغانستان به ارمغان آورده بود، فراهم ساخت.

بناً شرایطی بمیان آمد که در نتیجهء آن ح. امین مانع پیشرفت کشور شده و به میل خویش زمینهء حرکت افغانستان را در جهت ادغام به امپریالیزم فراهم نمود.

در نتیجهء اینهمه سیاستهای ح. امین در کشور موج نارضایتی گسترده یی بر ضدش بمیان آمده و همزمان مخالفت بی پردهء دسته های مخالف مسلح که از خارج کشور گسیل میشدند، وسعت یافت.

مگر در افغانستان نیروهایی بودند که علی الرغم تلفات گستردهء ناشی از سرکوبهای غیر قانونی و غیر قابل قبولِ  ح. امین با پایداری علیه آن بپاخواسته، او را از قدرت خلع نموده و ارگانهای نوین رهبری حزبی و حاکمیت دولتی را تشکیل دادند. در این جمله رفقایی شامل بودند که سالهای طولانی علیه رژیم استبدادی شاهی رزمیده و یکجا با تره کی انقلاب ثور را سازماندهی کردند. رهبری حزبی و دولتی نوِ افغانستان در رأس ببرک کارمل از اتحادشوروی تقاضای کمک سیاسی، مادی و منجمله نظامی را کرد.

بیروی سیاسی کمیته مرکزی ح.ک.ا.ش. تصمیم اتخاذ نمود، چنین کمکی را عملی نماید. با این اقدام خویش حکومات افغانستان و اتحادشوروی به معاهدهء میان دولتین خویش منعقدهء 5 دسامبر 1978 اتکأ مینمایند. چنانچه در مادهء 4 این معاهده آمده است:«طرفین عالیین متعهد متکی به روحیهء عنعنوی دوستی و حسن همجواری و همچنان منشور سازمان ملل متحد بمشورهء هم و توافق هردوجانب به اقدامات لازمی برای استقرار امنیت، استقلال، تمامیت ارضی هردو کشور متوسل خواهند شد. طرفین عالیین متعهد برای استحکام قدرت دفاعی خویش همکاری شان را در عرصهء نظامی نیز ادامه میدهند.»

بیروی سیاسی کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحادشوروی به تقاضای حکومت افغانستان برای گسیل مؤقتی قطعات محدود نظامی شوروی موافقت نمود. حضور این نیروها در افغانستان حیثیت ضمانت (مانع) را در برابر تاخت و تازهای مسلحانهء نیروهای مخالف (که عموماً از خاک پاکستان میآیند) و فعالیتهای ضد انقلاب داخلی خواهد داشت.

نیروهای نظامی اتحادشوروی به محض اینکه اوضاع در افغانستان با ثبات گردیده و عوامل این اقدام از بین بروند، از آن کشور خارج خواهند شد.

با اجرای این اقدام بیروی سیاسی ح.ک. ا.ش. موقعیت استراتیژیک افغانستان را نیز مد نظر داشته است. این کشور در همجواری ما بوده با جمهوریهای آسیای میانهء ما مرز طولانی داشته و در نزدیکی چین واقع است. بناً ما باید به تأمین امنیت میهن سوسیالیستی توجه داشته و وجایب انترناسیونالیستی خویش را نیز مدنظر داشته باشیم.

با این اقدام اتخاذ شده  بیروی سیاسی عکس العمل منفی دول امپریالیستی، رسانه های گروهی آنها و همچنان عدم درک اولیهء بعضی از دوستان ما- عده یی از احزاب کمونیستی کشورهای سرمایه داری و متحدان آنها را نیز پیشبینی نموده است. مگر مخالفت دشمنان طبقاتی و ایدیولوژیکی ما و همچنان تزلزل افراد سست عنصر نباید مانع حزب ما و اتحادشوروی از امری شود که دفاع از امنیت کشور و پشتیبانی از رژیم مترقی ضد امپریالیستی در کشور همسایه بر تارک منافع آن قرار دارد.

بیروی سیاسی اطمینان دارد که سازمانهای حزبی و کمونیستهای شوروی دلایلی را که باعث این اقدام ما مبنی بر اعطای کمک نظامی به افغانستان دموکراتیک شده، بخوبی درک نموده و از چنین اقدامات ما پشتیبانی مینمایند.

با سلامهای کمونیستی!

 

کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحادشوروی

27 نسخه

 

پیرامون مادهء 151 پروتوکل شمارهء 177

اشد محرم

پروندهء ویژه

پیوست شماره 8

خاص

فوق العاده

به سفیر اتحادشوروی

 

با نمایندگان رهبری دوستان ملاقات نموده و از نام کمیته مرکزی ح.ک.ا.ش. موارد آتی را به آنها ابراز نمایید:

رفقای عزیز!

با درنظر داشت اصول عنعنوی که در میان احزاب ما وجود دارند، کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحادشوروی میخواهد، با رهبری حزب شما دیدگاهها و برداشتهای ما را از اوضاع افغانستان در میان بگذارد.

طوریکه شما آگاهی دارید در نتیجهء انقلاب اپریل سال 1978 در افغانستان نظام نوینی مستقر شد. در کشور کار گسترده یی در جهت زدودن آثار رژیم مستبد شاهی، جلب توده های وسیع مردم بسوی انقلاب و اجرای اصلاحات ارضی عملی گردیده، بخش زیادی از زمین به دهقانان زحمتکش داده شده، پرداخت شیر بها (طویانه) برای عروسی لغو گردیده و رشته دگرگونیهای زیادی بخاطر منافع مردم در عمل پیاده شده اند.

مگر حوادث انقلابی در افغانستان با مقاومت شدید دشمنمان خارجی و ارتجاعی مواجه شدند. چنانچه کارزار بدون وقفه تبلیغاتی از سوی پاکستان، ایران وچین راه اندازی شد. از طرف دیگر بقایای ارتجاعی رژیم گذشته، زمینداران بزرگ که زمینهای شان را از دست داده اند، افراد رژیم شاهی قبلی و بخشی از روحانیون مسلمان مبارزهء گسترده علیه نظام انقلابی را آغاز کردند.

با صراحت باید گفت که اعمال دیکتاتورانه و ظالمانهء ح. امین، نقض شالوده های اساسی قانونیت و تضییقات گسترده در برابر کسانی که در جریان سالهای زیاد برضد رژیم شاهی رزمیده و نقش فعال در پیروزی انقلاب ثور داشتند، نیز در این امر مؤثر بودند.

ح. امین که  در اواخر  منشی عمومی قبلی کمیته مرکزی ح.د.خ.ا. و رییس جمهور ن.م. تره کی را از قدرت کنار زده بود، با ریاکاری از بشر دوستی و قانونیت دم زده، بیانیه های فوق العاده چپی داده ولی در عمل سرکوبهای همگانی را پیشه ساخته و تیشه به ریشهء انقلاب میزد.

بناً تجاوز خارجی و ترور افراد وفادار به انقلاب و منافع مردم به خطری برای دستآوردهای انقلاب اپریل در افغانستان تبدیل شد.

در نتیجهء اینچنین اعمال ظالمانه و نا بخشودنی امین و ایادی اش در کشور موج وسیع نارضایتی و اعتراض علیه مشی سیاسی وی بمیان آمده، اعمال تخریبی ارتجاع تشدید یافته و حملات شبه نظامیان گسیل شده از خارج گسترده تر شدند.

ارتجاع خارجی از تمام این رویدادها سود برد. آنها گروههای بزرگ مسلح (عمدتاً از خاک پاکستان) را جابجا و تنظیم نموده، اسلحه، پول و غیره لوازم در اختیار تنظیمهای گوناگون مسلح قرار دادند، به اینترتیب آنها میخواستند رژیم ارتجاعی گذشته را دوباره برقرار نموده و افغانستان را به بردگی امپریالیزم بکشانند. نیروهای عمدهء اجرای انچنین سیاست امپریالیزم امریکا، سی. آی. ای. وهمچنان رهبران چین بودند.

مگر در افغانستان نیروهایی بودند که علیه رژیم امین بپا خواسته، او را از قدرت خلع نموده و ارگانهای نوین رهبری حزبی و حاکمیت دولتی را تشکیل دادند. در رأس حزب وحکومت ببرک کارمل قرار گرفت. اقدامات و پیامهای وی در راستای منافع مردم افغانستان بخاطر تأمین استقلال ملی، اتحاد مردم، پیشبرد سیاست مترقی و دموکراتیک، رعایت قانون، تحکیم نظم و برخورد بشر دوستانه در کشور میباشند. رهبری جدید افغانستان تأمین صلح در کشور را هدف اصلی خویش تعیین نموده است. اینها همه باعث استحکام حزب دموکراتیک خلق افغانستان و رژیم مترقی جمهوری در افغانستان خواهند شد.

رهبری جدید حزبی و دولتی افغانستان از اتحادشوروی تقاضای کمک سیاسی، مادی و منجمله نظامی را کرد.

اتحاد شوروی تصمیم گرفت، چنین کمکی را عملی نماید. با این اقدام خویش حکومات افغانستان و اتحادشوروی به معاهدهء میان دولتین خویش منعقدهء 5 دسامبر 1978 اتکأ مینمایند. چنانچه در مادهء 4 این معاهده آمده است:«طرفین عالیین متعهد متکی به روحیهء عنعنوی دوستی و حسن همجواری و همچنان منشور سازمان ملل متحد بمشورهء هم و توافق هردوجانب به اقدامات لازمی برای استقرار امنیت، استقلال، تمامیت ارضی هردو کشور متوسل خواهند شد. طرفین عالیین متعهد برای استحکام قدرت دفاعی خویش همکاری شان را در عرصهء نظامی نیز ادامه میدهند.»

اتحادشوروی به فرستادن قطعات محدود نظامی خویش طور مؤقتی به افغانستان موافقت کرد. حضور این نیروها در افغانستان حیثیت ضمانت (مانع) را در برابر تاخت و تازهای مسلحانهء نیروهای مخالف (که عموماً از خاک پاکستان میآیند) و فعالیتهای ضد انقلاب داخلی خواهد داشت.

نیروهای نظامی اتحادشوروی به محض اینکه اوضاع در افغانستان با ثبات گردیده و عوامل این اقدام از بین بروند، از آن کشور خارج خواهند شد.

با این اقدام اتخاذ شده کمیته مرکزی ح.ک.ا.ش.عکس العمل منفی دول امپریالیستی، رسانه های گروهی آنها را محاسبه کرده است. مگر مخالفت دشمنان طبقاتی و ایدیولوژیکی ما نباید مانع ح. ک. ا.ش. و اتحادشوروی از برآورده شدن خواست حکومت افغانستان شود.

کمیته مرکزی ح.ک.ا.ش اطمینان دارد که حزب شما دلایلی که باعث اعطای این کمک به افغانستان دموکراتیک شده اند را درک نموده و از این اقدامات ما پشتیبانی مینماید.

با سلامهای کمونیستی!

کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحادشوروی

 

27 نسخه

پیوست مادهء 151 پروتوکل شمارهء 177

محرم

 

فهرست

احزاب کمونیستی و کارگری کشورهای غیر سوسیالیستی که نامهء کمیته مرکزی ح.ک.ا.ش. به آنها ارسال میشود:

1. حزب کمونیست اتریش

2. حزب پیشآهنگ سوسالیستی الجزایر

3. حزب کمونیست ارجنتاین

4. حزب کمونیست بگنلادیش

5. حزب کمونیست بلژیک

6. حزب کمونیست بولویا

7. حزب کمونیست برازیل

8. حزب کمونیست ونزویلا

9. حزب کمونیست بریتانیا

10. حزب کمونیست آلمان

11. حزب کمونیست یونان

12. حزبل کمونیست دنمارک

13. حزب کمونیست اسراییل

14. حزب کمونیست هند

15. حزب کمونیست عراق

16. حزب کمونیست ایرلاند

17. حزب توده ایران

18. حزب کمونیست هسپانیه

19. حزب کمونیست ایتالیا

 20. حزب کمونیست کانادا

21. حزب مترقی خلق زحمتکش قبرس- آکیل

22. حزب کمونیست کولمبیا

23. حزب کمونیست لبنان

24. حزب کمونیست لوکزامبورگ

25. حزب کمونیست مالتا

26. حزب کمونیست مکسیکو

27. حزب کمونیست هالند

28. حزب کمونیست ناروی

29. حزب کمونیست پِرو

30. حزب کمونیست پرتگال

31. حزب کمونیست ریونیون

32. حزب کمونیست سان مارینو

33. حزب کمونیست سوریه

34. حزب کمونیست ایلات متحدهء امریکا

35. حزب کمونیست ترکیه

36. حزب کمونیست یوروگوای

37. حزب کمونیست فلیپین

38. حزب کمونیست فنلند

39. حزب کمونیست فرانسه

40. حزب کمونیست چیلی

41. حزب کار سویس

42. حزب کار کمونیستان سویدن

43. حزب چپ کمونیستان سویدن

44. حزب کمونیست سریلانکا

45. حزب کمونیست اکوادور

46. حزب کمونیست جاپان

27 نسخه


July 16th, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
مسایل بین المللی